Onderdeel van de Oosterse Geneeskunde

Traditionele Oosterse geneeskunde, ook bekend als Oosterse geneeskunde is een verzamelnaam voor een verscheidenheid aan traditionele medische gebruiken uit Azi?, die gedurende duizenden jaren ontwikkeld zijn. Het wordt ook beschouwd als onderdeel van de Oosterse geneeskunde.

Oosterse geneeskunde gebruikt hoofdzakelijk een methode van analyse en synthese bij het op een macroniveau onderzoeken van de interne systemen van het menselijk lichaam en hun wederzijdse relaties met de interne en externe omgeving, in een poging begrip te verkrijgen van de fundamentele wetten die de werking van het menselijk organisme besturen, en die verkregen kennis toe te passen op de behandeling en het voorkómen van ziekten.

Traditionele Oosterse geneeskunde vindt haar oorsprong in een unieke, veelomvattende en systematische theoretische structuur waaronder de theorie van de Vijf Elementen, het meridiaanstelsel van het menselijk lichaam, Yin-Yang en andere systemen. Elke behandeling wordt uitgevoerd volgens dit filosofische raamwerk.

Het grootste deel van de filosofie van de Traditionele Oosterse Geneeskunde werd afgeleid van de Tao?stische filosofie, en reflecteert het Aziatische geloof dat individuele ervaringen van mensen de principes van de menselijke beweegredenen uitdrukken. Deze beweegredenen, zij het materieel, essentieel of spiritueel, liggen ten grondslag aan het lot dat door de goden wordt bepaald.